เครื่องรางของขลัง คู่กาย นักมวย ในสมัยก่อน

เครื่องรางของขลัง คู่กาย นักมวย ในสมัยก่อน

สิ่งสำคัญอย่างหนึ่งของ การแต่งกาย นักมวย ในสมัยก่อน ที่ขาดไม่ได้ คือ เครื่องรางของขลัง ซึ่งเครื่องรางของขลังของนักมวย จะมีอะไรบ้าง มาติดตามกันครับ

มวยไทย ( Muay Thai ) ศิลปะการต่อสู้ที่มีการสืบทอดมาช้านานแล้ว ตั้งแต่ยุคสุโขทัย ที่ในสมัยนั้น สำนักฝึกสอนมวยไทยที่สำคัญหนึ่งในนั้น ก็คือ วัด และในสมัยนั้น มีการร่ำเรียนวิชาอาคมร่วมด้วย โดยใช้วิชานี้ เพื่อความอยู่ยงคงกระพัน ตามความเชื่อที่ว่า จะช่วยให้การต่อสู้ ได้รับชัยชนะ และรอดปลอดภัย จากหอกคมดาบต่าง ๆ ที่มาจากฝ่ายข้าศึก นักรบ หรือนักมวย ในสมัยนั้น จึงมีการพกพา เครื่องรางของขลัง ไปในขณะการรบด้วย ดังต่อไปนี้

มงคล

เครื่องรางของขลัง ที่ทำจาก ผ้าดิบ หรือสายสิญจน์ จากเกจิอาจารย์ เป็นผู้เขียน อักขระหัวใจมนตร์ คาถา และเลขยันต์ แล้วถักหรือม้วนพันด้วยด้าย หรือด้ายสายสิญจน์ ห่อหุ้มด้วยผ้า ทำเป็นทรงกลม ให้ครอบศีรษะได้ ซึ่งการทำ มงคล จะผ่านพิธีกรรม จากครูบาอาจารย์ผู้ทรงวิทยาคม ทำเป็นวง และรวบเป็นหางยาวไว้ข้างหลัง โดยการสวมใส่ มงคล ถือเป็นเครื่องราง ที่ให้สิริมงคล และคุ้มกันอันตรายแก่ผู้สวมได้

ประเจียด

เครื่องรางของขลัง ที่ทำมาจาก ผ้าสาลู ( ผ้าขาวบางเนื้อดี ) หรือผ้าดิบ สีขาวหรือสีแดง ตัดเป็นสามเหลี่ยม ลงเลขยันต์ มหาอำนาจ ส่วนใหญ่ จัดอยู่ในชุดวิชาคงกระพันชาตรี แคล้วคลาด มหาอุด กำลังตัว หรือคุ้มกำลัง ภาษาที่ใช้เขียนมักเป็นอักขระโบราณ ที่พระครู หรือเกจิอาจารย์ จะเป็นผู้เขียน และทำพิธี ม้วนหรือถัก พันด้วยด้ายอาจใส่ว่าน ตะกรุด หรือเครื่องรางของขลังชนิดอื่น ไว้ข้างในผ้าประเจียดก็ได้ การม้วนหรือพัน ประเจียด มีลักษณะคล้ายกับ การทำมงคล จึงได้ลักษณะที่เป็นวง และรวบหางยาวเหมือนกัน เพียงแต่มีขนาดเล็กกว่า เนื่องจาก ใช้ผูกติดกับต้นแขน และมีการใช้ 2 อันกับแขนทั้ง 2 ข้าง เป็นเครื่องรางคุ้มกันตัว ใช้ผูกติดกับต้นแขน ตลอดเวลา การแข่งขันชกมวย

เสื้อยันต์

เสื้อที่ทำมาจาก ผ้าดิบสีแดง หรือสีขาว ตัดเป็นเสื้อในลักษณะ แบบเสื้อกั๊กคอกลมแขนกุด ( หากเคยเห็นในภาพยนตร์ จะใช้เป็นสีแดงเป็นส่วนใหญ่ ) เขียนอักขระเลขยันต์และรูปภาพต่าง ๆ แบบเดียวกับผ้ายันต์และประเจียด ใช้สวมทับเสื้อชนิดอื่น หรือสวมเพียงตัวเดียว นักรบ มักจะสวม ยามออกศึกสงคราม เพราะเชื่อกันว่าจะช่วยป้องกัน ศาสตราวุธทุกชนิด ส่วนนักมวยนั้น จะไม่ค่อยสวม เสื้อยันต์ แต่มักจะ พกพา เครื่องรางของขลัง ชนิดอื่นแทน

ผ้ายันต์

เครื่องรางของขลัง ที่ทำมาจาก ผ้าดิบ หรือผ้าเนื้อบาง สีขาว หรือสีแดงเขียน อักขระเลขยันต์ และรูปภาพต่างๆ โดยเกจิอาจารย์ ที่เชื่อถือว่า มีคาถาอาคมแก่กล้า วิธีทำคล้ายผ้าประเจียด แต่ผ้ายันต์มักเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า ใช้พกติดตัว หรือพันเป็นผ้าประเจียดก็ได้

พระเครื่อง

เครื่องรางของขลัง ที่ทำมาจาก โลหะ ผงปูน ดิน หรืออาจใช้วัตถุ หลายชนิดจาก แหล่งต่าง ๆ เพื่อเพิ่มความขลัง แล้วทำ พิธีพุทธาพิเศกลงเลขยันต์ มีพิธีกรรม ที่รวมการบวงสรวง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย การบริกรรมคาถาอาคมต่าง ๆ โดยนักมวย จะพก พระเครื่อง ติดตัว โดยพันไว้ในมงคล หรือผ้าประเจียด บ้างก็ใช้อมไว้ในปากเวลาชก แต่วิธีนี้ไม่ค่อยนิยม เพราะอาจเป็น อันตรายต่อตนเองได้

ตะกรุด

เครื่องรางของขลัง ที่ทำมาจาก แผ่นโลหะบาง รูปสี่เหลี่ยม เช่น ทอง เงิน นาก ทองแดง หรือใบลาน และกระดาษสา ลงเลขยันต์ คาถาอาคม เช่นเดียวกับลงผืนผ้า เพื่อทำประเจียด แล้วม้วนให้กลม ตรงกลางเว้นช่องว่าง สำหรับใช้สายเชือกร้อย เพื่อคาดบั้นเอว คล้องคอ หรือคาดไว้ที่ต้นแขนไว้ หากนักมวย ใส่ในมงคล หรือประเจียด มักจะใช้ ตะกรุดขนาดเล็ก

พิสมร

เครื่องรางของขลัง ทำด้วยแผ่นโลหะ หรือใบลาน รูปสี่เหลี่ยม ลงเลขยันต์ มีที่ร้อยสาย แต่โดยมาก ไม่ม้วนให้กลมอย่างตะกรุด ต้องผ่านพิธีกรรม เช่นเดียวกับตะกรุด

แหวนพิรอด / แหวนตะกร้อ

เครื่องรางของขลัง ที่ทำด้วย กระดาษสา หรือถักด้วยหวาย ผ่านพิธีกรรมแล้วลงรักปิดทองเรียกว่า “กำลังพิรอด” ใช้สวมต้นแขน หรือ แขวนพิรอดใช้สวมนิ้ว เป็นของวิเศษหายาก และเชื่อว่ามีอานุภาพมาก โดยแหวนพิรอด มีพุทธคุณ ด้านแคล้วคลาดปลอดภัย กันสัตว์มีพิษเขี้ยวงา ภูติผีปีศาจได้

การใช้งาน เครื่องรางของขลัง เหล่านี้ในการต่อสู้ มวยไทย ( Muay Thai ) ก็ได้เลือนหายไปตามยุคสมัยที่เปลี่ยนไป แต่ก็ยังมี เครื่องรางของขลัง บางชนิด ที่ถูกใช้ในกีฬา มวยไทย ( Muay Thai ) อยู่ คือ การสวมใส่ มงคล และ ประเจียด ในการร่ายรำไหว้ครูมวยไทย ก่อนการแข่งขัน มวยไทย และหลังจากรำไหว้ครูเสร็จ นักมวย ก็ถอดมงคลออก หรือในบางการแข่งขัน อาจถอด ประเจียด ออกด้วย

อ่านบทความเพิ่มเติม